Kiedy przychodz♯ trudne zmiany, ?atwo zanurzy♯ si♯ w bezdennej rozpaczy i przesta♯ wierzy♯, ?ơe nawet najbole?niejsze rany leczy czas. Jednak w najwi♯kszym nieszcz♯?ciu mo?ơna poszukiwa♯ szcz♯?cia. Ktđrego? dnia wschodzi s?o?ce, wiatr przegania chmury, wraca t♯sknota za uczuciami. Wtedy wystarczy pami♯ta♯, ?ơe w ka?ơdej chwili mo?ơe pojawi♯ si♯ kto?, dzi♯ki komu ?ơycie nabierze znđw sensu. Trzeba tylko wpu?ci♯ go do swojego ?wiata.
Powie?♯ Anny Ficner-Ogonowskiej t♯tni emocjami. Pozwala zrozumie♯, ?ơe nic nie dzieje si♯ bez przyczyny, daje si?♯, by odnale??♯ ?wiat?o, nawet gdy otacza ci♯ najwi♯kszy mrok.

Opis pochodzi od wydawcy